Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2012

Απόλαυσε το ταξίδι!!

Μείνε σιωπηλός τουλάχιστον 10 λεπτά καθημερινά. Απομονώσου αν είναι απαραίτητο. Άκου καλή μουσική όλες τις ημέρες, που αποτελεί γνήσια τροφή για το πνεύμα. Σαν σηκώνεσαι το πρωί πές αυτό: Σήμερα ο στόχος μου είναι. Να ζείς με τις τρείς λέξεις: Ενέργεια, ενθουσιασμό, κατανόηση του άλλου. Παίξε περισσότερο από τον περσινό χρόνο. Διάβασε πιο πολύ από πέρσι. Κοίτα τον ουρανό τουλάχιστον μια φορά την ημέρα Συνειδητοποίησε την μεγαλοσύνη που σε περιτριγυρίζει. Όντας ξύπνιος, ονειρέψου περισσότερο. Τρώγε περισσότερα φυσικά φρούτα και λαχανικά και λιγότερο βιομηχανοποιημένες τροφές ή παράγωγα σφαγής. Τρώγε ξηρούς καρπούς, πίνε πράσινο τσάϊ, πολύ νερό και ένα ποτήρι κρασί την ημέρα (βεβαιώσου πως το συνοδεύεις με κάτι που σου αρέσει και με παρέα κάποιου που αγαπάς.) Κάνε να γελάσουν τρία πρόσωπα την ημέρα. Τακτοποίησε το σπίτι, το αυτοκίνητο και το γραφείο σου και άσε την νέα ενέργεια να πλημμυρίσει τη ζωή σου. Μη σπαταλάς τον πολύτιμο χρόνο σου σε κουτσομπολιά, πράγμα...

Αργοπεθαίνει... (Pablo Neruda)

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει το βήμα του, όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει. Αργοπεθαίνει όποιος έχει την τηλεόραση για μέντωρα του Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια, που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο, που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα. Αργοπεθαίνει όποιος δεν “αναποδογυρίζει το τραπέζι” όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ’ τις πανσοφές συμβουλές. Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει τ...

Ο κύκλος του 99

(από το βιβλίο του Αργεντινού ψυχοθεραπευτή Χόρχε Μπουκάι, "Να σου πω μια Ιστορία") Ζούσε κάποτε, πριν πολλά χρόνια, ένας βασιλιάς πολύ θλιμμένος που είχε έναν υπηρέτη χαρούμενο και αισιόδοξο. Κάθε πρωί ξυπνούσε τον βασιλιά πηγαίνοντας του το πρόγευμα, τραγουδούσε χαρούμενα στιχάκια, του έκανε αστείους μορφασμούς. Στο κεφάτο πρόσωπό του υπήρχε πάντα ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο, αλλά και όλη του η ζωή ήταν ήρεμη και ευτυχισμένη. Κάποια μέρα ο βασιλιάς δεν άντεξε και τον ρώτησε: -Ποιο είναι το μυστικό σου? -Ποιο μυστικό Μεγαλειότατε? -Μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Ποιό είναι το μυστικό της χαράς σου. Λέγε γρήγορα. -Μα...δεν υπάρχει μυστικό Μεγαλειότατε. -Πως τολμάς να λες ψέματα σ´ εμένα. Έχω κόψει κεφάλια για πολύ μικρότερες προσβολές, από ένα ψέμα. -Πιστέψτε με Μεγαλειότατε, σας παρακαλώ, δεν σας κρύβω τίποτα. Δεν υπάρχει κανένα μυστικό. -Και πως τα καταφέρνεις βρε ανόητε και είσαι όλη την μέρα τόσο κεφάτος? Σε έχω παρακολουθήσει, σε βλέπω. Όλο χαχ...

Θα 'ρθει μια μέρα (Μανόλης Αναγνωστάκης)

Θά ῾ρθει μιὰ μέρα ποὺ δὲ θά ῾χουμε πιὰ τί νὰ ποῦμε Θὰ καθόμαστε ἀπέναντι καὶ θὰ κοιταζόμαστε στὰ μάτια Ἡ σιωπή μου θὰ λέει: Πόσο εἶσαι ὄμορφη, μὰ δὲ βρίσκω ἄλλο τρόπο νὰ στὸ πῶ Θὰ ταξιδέψουμε κάπου, ἔτσι ἀπὸ ἀνία ἢ γιὰ νὰ ποῦμε πὼς κι ἐμεῖς ταξιδέψαμε. Ὁ κόσμος ψάχνει σ᾿ ὅλη του τὴ ζωὴ νὰ βρεῖ τουλάχιστο τὸν ἔρωτα, μὰ δὲν βρίσκει τίποτα..

Λένε πως ο κατήφορος έχει μόνο αρχή...

Λένε πως ο κατήφορος έχει μόνο αρχή .. Λένε πως ,όταν φτάσεις ως την άκρη του γκρεμού και θα δώσεις τη βουτιά .. φταίει το κεφάλι σου που δεν σε κράτησε .. Και στο τέλος,αν κάποιος άλλος σου κατάφερε την τελική σπρωξιά, δικός σου καλεσμένος ήταν .. Παρεάκι σου .. Μόνο που όποιοι τα κηρύτουν όλ' αυτά,δεν είδαν ποτέ την θέα από την τελευτέα πέτρα του γκρεμού .. Βαδίζουν πάντα επί ασφαλούς .. Και το κακό μ'αυτούς είναι πώς συνήθως έχουν δίκιο .. Διαθέτουν ατσάλινα επιχειρήματα .. Στο τέλος σου γανώνουν το μυαλό .. Όμως .. Αν έφτασες ως εκεί .. Λέμε αν .. Αν έφτασες ως εκεί γιατί βιαζόσουνα να μάθεις,τι γίνετε πιο κάτω; Αν είχες πάρει φόρα,γιατί φοβόσουνα μη στήσεις την αγάπη; Αν στο ίσιωμα,που γνώρισες τα κολλητάρια σου,σου χάρισαν το ρούχο της άνοιξης και σε ξελόγιασαν; Και εσύ πάλι .. Ήταν ανάγκη να το φορέσεις κατάσαρκα και να πετάξεις,σαν ηλίθιος,την στολή παραλλαγής που σου'ραψε η μάνα σου; Λέμε κι εμείς .. Διάφορα .. Μόνο οι άλλοι θα λένε; Σίγουρα πάντως...