Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Here I am again...

Να 'μαι και πάλι!! Αυτή τη φορά αποφάσισα να επισκέπτομαι αυτόν το χώρο όταν θέλω να περιγράψω κάποιο γεγονός, κάποια σκέψη, κάποιο φόβο (από αυτούς υπάρχουν μπόλικοι), κάποια βλακεία (κι από αυτή διαθέτουμε αρκετή) ή οτιδήποτε τέλος πάντων, τις ώρες που βαριέμαι να κάνω κάτι άλλο.
Δεν εγγυώμαι πως θα ενημερώνω το blog επί καθημερινής βάσεως, αλλά όπως είπα και παραπάνω θα το επισκέπτομαι περιστασιακά (όχι, δεν θα έρχομαι εδώ μόνο κάθε Πάσχα :)).
Να πω επίσης πως δεν έχω σκοπό να δώσω το link σε κάποιο φίλο ή γνωστό. Θέλω αυτός ο χώρος να είναι καθαρά για ‘μένα.
Για σήμερα αυτό που θα πω είναι πως δεν έχω πολλά κέφια :( . Από χθες είμαι έτσι και οφείλεται σε θέμα γυναικείας φύσης.
Εχθές, την ώρα που ήμουν στη δουλειά, μ'έπιασε ένας πόνος που ποτέ δεν έχω ξανανιώσει κάτι παρόμοιο! Μιλάμε ότι άρχισα να κλαίω χωρίς να το καταλαβαίνω. Τι τραβάμε κι εμείς οι γυναίκες!!
Σήμερα θα δω πως θα πάω κι αν είναι μπορεί να ξαναφύγω.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είμαι πολύ χαρούμενη!!

"I hate to see the sadness in your eyes, but don't you see that I'm the one that cries... And after all the things that we've been through... i have to say I'm still in love with you" Εδώ και αρκετά χρόνια έψαχνα τρία τραγούδια του KIRKA. Ενός τραγουδιστή από την Σουηδία ή Φινλανδία (δεν είμαι σίγουρη) που έκανε επιτυχία στη χώρα μας το 1992. Τα τραγουδάκια αυτά ήταν το "Sadness in your eyes", "Losing you" και "Noone wille ever love you more". Τρία τραγουδάκια που είχα ξεχωρίσει από τότε και τα έψαχνα παντού, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Τελικά την περασμένη εβδομάδα δεν βρήκα μόνο αυτά τα τρία τραγούδια, αλλά ολόκληρο το δίσκο που τα περιέχει, τον "Sadness in your eyes"!!! Να 'ναι καλά η Νίκη και Ανδρέας που με βοήθησαν!! Uptade 13/4/09 Σήμερα ο Kirka δεν ζει πια, έχει πεθάνει εδώ και ενάμισι χρόνο περίπου... Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Ήθελα να προσθέσω εδώ κάποια αγαπημένα τραγούδια του... Sadness in you...

Kissing in the rain (Great Expectations 1998)

Καταπληκτική σκηνή... Από τις αγαπημένες μου της ταινίας.

Μόνο αγάπη υπάρχει...

Το κείμενο κυκλοφορεί στο Facebook και το υπογράφει κάποιος  Στέφανος Ξενάκης πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών!!! Μου άρεσε και είπα να το μοιραστώ μαζί σας!  ''Να κοιμάσαι νωρίς. Η μέρα ξεκινάει από το βράδυ. Πριν πας για ύπνο να έχεις οργανώσει την επόμενη μέρα. Με χαρτί και μολύβι. Μην την αφήνεις στην τύχη. Οι μέρ ες γίνονται μήνες και οι μήνες γίνονται χρόνια. Μια φορά ζεις. Τίμα την. Να έχεις τετράδιο με στόχους. Να το τηρείς ευλαβικά. Να τους σκαλίζεις και να τους ξαναγράφεις. Αυτοί είναι ο μπούσουλας της ζωής σου. Γενικά να γράφεις. Σου κάνει καλό. Αλαφραίνει την ψυχή σου. Να ξυπνάς νωρίς. Πολύ νωρίς. Εάν το μυαλό σου θέλει να χουζουρέψει να μην το ακούς. Να μάθεις να μη διαπραγματεύεσαι με το μυαλό σου. Να περνάει το δικό σου. Να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να του χαμογελάς. Και να του μιλάς όμορφα. Φίλος σου είναι. Ο καλύτερος που έχεις. Να κατεβαίνεις για περπάτημα ή για τρέξιμο όπου κι αν μένεις. Τουλάχιστον για 20λεπτά....